Κωνσταντίνος Μ. Σκηνιώτης – «Η ζωή είναι ταξίδι»
Κωνσταντίνος Μ. Σκηνιώτης – «Η ζωή είναι ταξίδι» – Εκδόσεις ΑΩ 2016
Η ζωή είναι ταξίδι. Αφετηρία ο έρωτας μέσα από τον οποίο προκύπτουμε. Τελικός προορισμός η μετάβαση στην αιωνιότητα, αφού έχουμε προσφέρει το καλύτερο δυνατό στο σύνολο συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μας.
«Όπως πας χαρούμενος για ύπνο στο τέλος μιας καλής ημέρας, έτσι χαρούμενος φτάνεις και στο τέλος της ζωής σου μετά από μια καλή ζωή» Λεονάρντο Ντα Βίντσι.
Το ενδιάμεσο διάστημα είναι η διαδρομή, το ταξίδι. Οι δρόμοι που θα διαβούμε δεν θα είναι πάντα ομαλοί και οι θάλασσες που θα ταξιδέψουμε δεν θα είναι πάντα γαλήνιες. Για να μην χαθούμε, πρέπει η «πυξίδα» μας να είναι από καλά» υλικά» και σωστά «ρυθμισμένη» στα οράματα μας. Εκείνα που αποτελούν την κινητήριο δύναμη για να συνεχίσουμε αυτήν την μετακίνηση της υπόστασης μας, στο χώρο και στο χρόνο.
Ο ποιητής Κωνσταντίνος Μ. Σκηνιώτης σε αυτή την νέα του συλλογή καταπιάνεται με αυτό το ταξίδι, χωρίζοντας το σε τρεις θεματικές ενότητες:
1. Ερωτικά, βιωματικά ποιήματα
Σε αυτό το σημείο, αγγίζει με τρυφερότητα τους στυλοβάτες της ύπαρξής μας.
Αρχικά τους γονείς, που μέσα απ’ τα χέρια τους παίρνουμε ευλογία και ώθηση να πετάξουμε, χαράζοντας το προσωπικό μας μονοπάτι.»…πέτα, παντού είναι δρόμος.» – ΠΑΤΕΡΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΣ
Ύστερα, τον έρωτα που μας δυναμώνει: «Σου γνέφω με όλο μου το είναι.
‘Έλευση ζωής η παρουσία σου.» – ΣΕ ΘΕΛΩ
και δρα καταλυτικά στην πορεία μας : «Φωτιά ξανάβαλες στις μέρες μου.» – ΠΑΓΚΑΚΙ ΣΕ ΑΠΟΜΕΡΟ ΠΑΡΚΟ
Και τέλος τις μνήμες που πιστοποιούν την οντότητα μας. Τα λάθη και τα σωστά μας.:
«Τα ποτήρια γεμίσαμε με μνήμες
ιστορίες αγάπης και πόνου…» – ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΤΗΣ ΕΛΕΑΝΑΣ
2. Κοινωνικά & άλλα
Η κοινωνική μας υπόσταση, σημείο αναφοράς του προσωπικού μας γίγνεσθαι, δεν θα μπορούσε να απουσιάζει. Η οποία δεν αφορά μόνο στην επαφή μας με τους άλλους και τους προβληματισμούς που προκύπτουν μέσα από αυτήν: «ΑΛΤΣΧΑΙΜΕΡ», «ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟ», «ΚΑΤΙΝΑ, ΤΙΣ ΚΟΥΒΕΡΤΕΣ», «ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ», αλλά και στην σύνδεση του εαυτού μας με ολόκληρο το περιβάλλον :
«Αφουγκράστηκα
μιας γαλάζιας πεταλούδας το πέταγμα…» – ΝΤΡΟΠΑΛΟ ΦΩΣ, με ολόκληρο το σύμπαν : «Στάθηκα στου σύμπαντος την εξώθυρα…» – Η ΦΩΝΗ, καθώς δεν πρέπει να λησμονούμε πως αποτελούμε μέρος του.
3. Όραμα & Ιδέες
Στην ενότητα αυτή, με γραφή ξεκάθαρη, ζωντανή, μας δημιουργεί νέους στοχασμούς και στιγματίζει, με ευαισθησία πάντα, τα κακώς κείμενα της σύγχρονης πορείας:
«Ανθρωπιστικές πολεμικές επιχειρήσεις.
Το όπιο των ισχυρών
το ψέμα των κατακτητών.» – ΑΜΑΧΟΙ
…………………………………………………………
«Συγνώμη», σου είπα, μα δεν άκουσες.
«Δεν υπήρχε καμία σκοπιμότης
αστοχία υπήρξε και ήσουν απλά
παράπλευρη απώλεια – ΠΑΡΑΠΛΕΥΡΗ ΑΠΩΛΕΙΑ
και παράλληλα στέλνει ένα ηχηρό μήνυμα ελπίδας:
«Η επόμενη μέρα
ξεκίνημα αγώνα
ξανά σπορά, όργωμα, άνθιση.» – ΕΛΛΑΔΑ
Με σιγουριά, η ποίηση του Κωνσταντίνου Μ. Σκηνιώτη, αποτελεί μοχλό εσωτερικής ανασυγκρότησης και κοινωνικής αφύπνισης.
Καλές Αναγνώσεις,
Ματίνα Κ. Καρελιώτη
Πρώτη δημοσίευση fractalart.gr
