Γιώργος Ρούσκας «Χαϊκού – Νήματα», εκδ. Σοκόλη
Γιώργος Ρούσκας «Χαϊκού – Νήματα», εκδ. Σοκόλη
Ένα σταρένιο στάχυ σε γκρο πλαν. Μια μαθηματική έκφραση με αποτέλεσμα που ιντριγκάρει την διάθεση πολλαπλών ερμηνειών. Μία παρότρυνση απ’ εκείνον που ο καθένας μας αναγνωρίζει ως δάσκαλο. Τρεις ενότητες που έλκουν και έλκονται εκ των λέξεων, ερωτοτροπούν και ερωτεύονται μέσα από αυτές, αποκτούν υπόσταση και θέση ως γενόμενα, τα οποία με τη σειρά τους, θα γίνουν γεννήτορες, τόσων κι άλλων τόσων, ζωοφόρων εννοιών και δεδομένων. Αυτή είναι η εντός μου, συμπυκνωμένη παρουσία της νέας συλλογής Χαϊκού, του Γιώργου Ρούσκα, με τίτλο «Νήματα».
Η επιγραμματική ποίηση ή αλλιώς χαϊκού, μπορεί να μην είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στη χώρα μας, μα είναι σίγουρα ένα από τα ευφυέστερα είδη ποιητικού λόγου. Αν η κλασσική ποίηση αποτελεί εξ’ ορισμού τον τρόπο με τον οποίο εκφράζουμε και εκφραζόμαστε συνοπτικά, προσφέροντας όμως άπειρες ερμηνείες, προσλήψεις, εικόνες, νοήματα και αισθήσεις, μπορούμε να κατανοήσουμε την αξία που έχει η σύμπτυξη όλων αυτών, σε τρεις στίχους. Θέλει λοιπόν τόλμη και περίσσιο ταλέντο, στη σκέψη και στο λόγο, για να μπορέσεις να καταπιαστείς με το είδος αυτό. Ο ποιητής Γιώργος Ρούσκας τολμά και πετυχαίνει διάνα, και στο συνειδητό και στο ασυνείδητό μας.
Η συλλογή, χωρίζεται σε τρεις ενότητες: ΓΕΝΟΜΕΝΑ, ΕΡΩΣ και ΛΕΞΕΩΝ ΕΛΞΕΙΣ. Στην πρώτη, η οποία αποτελείται από είκοσι έξι χαϊκού, ο ποιητής με μαεστρία συμπυκνώνει σπουδαία νοήματα που ακουμπούν τις ολοένα φθίνουσες ανθρώπινες αξίες, την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη αλλά και τη ματαιότητα της υλικής κυριαρχίας επί του δισυπόστατου αυτής.
Εκεί η αξία
Όταν το λούστρο φύγει
Τι απομένει
~
Φορώντας μάσκα
Θύτης, καταδικάζεις.
Μην είσαι θύμα;
Ένα από τα πιο οξυδερκή και δυνατά χαϊκού, θεωρώ πως είναι το εξής:
Δεκαετίες
Συμπυκνωμένες σ’ ένα
Θεός σχωρέσ΄τον.
Αυτοί οι τρείς στίχοι, θα μπορούσαν να αποτελέσουν και τεκμήριο ύψιστης ποιητικής αξίας, αλλά και επίγραμμα εκείνης, της μίας πρωταρχικής αλήθειας που ενώ απλώνεται στα υπερκόσμια σύνορα, έχει την δυνατότητα μέσω του ταλέντου, καθώς και της ντελικάτης συναίσθησης του γράφοντος, να αποτυπωθεί μέσα σε εφτά λέξεις.
Στην ενότητα Έρως, συναντάμε δώδεκα ερωτικά χαϊκού, τα οποία μιλούν με ευγένεια στην καρδιά του αναγνώστη:
Κι όμως χωράει
Η ομορφιά του κόσμου
Στα δυό της μάτια
φανερώνοντας την αρχέγονη δύναμη του αισθήματος:
Θα σε σκεπάζουν
Πνοές που γιναν σκέψεις
Πόθων συσπάσεις
ενώ τονίζεται το κάλλος που το περιβάλλει και η αισθητική που του προσδίδουμε, ανάλογα με την ένταση του πάθους :
Καλσόν σκισμένο
Από απροσεξία
Έλλειψη πάθους.
Αλλά και η αισθητική που μας καθορίζει προσωπικά:
Χωρίς φτιασίδια
Άβαφτη όπως είσαι
Πρωί φωτίζεις.
Η τελευταία ενότητα Λέξεων Έλξεις, φαίνεται να είναι κι η πιο προσωπική, καθώς το υποκειμενικό στοιχείο είναι έκδηλο στο σύνολο των έντεκα χαϊκού που την απαρτίζουν. Για τον ποιητή, η σημασία των λέξεων και του λόγου φαίνεται, επαναλαμβανόμενα άλλα όχι μονότονα, στους στίχους:
«Κουμπιά οι λέξεις…», «Τα μάτια γράφουν λέξεις…», «Φύτεψε λέξεις…», «Λέξεων μέτρο…»
Φυσικά ο έρωτας, πανταχού παρών, ακόμη κι ως σημάδι ή παραπομπή, εντυπώνεται άριστα στα χαϊκού «ALL STAR« και «Η ΣΗΜΑΔΕΜΕΝΗ».
Τέλος, οι ανησυχίες της καθημερινότητας καταγράφονται ευστοχότατα με τον στίχο «Του βίου απαιτήσεις» , διατρανώνοντας την ανάγκη για περισσότερο ποιοτικό-ποιητικό χρόνο, σε τούτες τις κυνηγημένες εποχές που ζούμε.
Δεν θα μπορούσα να παραλείψω πώς η χρήση του πολυτονικού συστήματος προσθέτει στο γόνιμο περιβάλλον που χρειάστηκε αυτή η εξαίσια ποιητική προσπάθεια για να ανθίσει.
Πιανόμαστε λοιπόν από τα ΝΗΜΑΤΑ του Γιώργου Ρούσκα και συμπλέουμε στα νερά μιας αέναης προσπάθειας σύλληψης εκείνων των στιγμών, που θέλουμε να μας συνοδεύουν στην αιωνιότητα.
Καλοτάξιδο και μυριανάγνωστο.
Ματίνα Κ. Καρελιώτη
Πρώτη δημοσίευση fractalart.gr
