Φτου ξελευτερία

-

Ρόδα κι αγκάθια παίζουν κρυφτό
γύρω απ’ το μεσοφόρι μιας αλήθειας
Στον κόρφο της πάνω δυο πλανήτες
χτίζουν το σύμπαν το δικό τους
Όταν τελειώσουν
ψίχουλα θα γίνουν  για να τραφεί το μέλλον
Ρόδα κι αγκάθια
φώναζαν χτες: Φτου ξελευτερία

μ.κ. 26/9/2017

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο Διγενής Ακρίτας - Δημοτικό

-
Εικόνα
Τρίτη εγεννήθη ο Διγενής και Τρίτη θα πεθάνει. Πιάνει καλεί τους φίλους του κι όλους τους αντρειωμένους, νά 'ρθει ο Μηνάς κι' ο Μαυραϊλής, νά 'ρθει κι ο γιος του Δράκου νά 'ρθει κι ο Τρεμαντάχειλος, που τρέμει η γη κι ο κόσμος. Κι επήγαν και τον ηύρανε στον κάμπο ξαπλωμένο. Βογγάει, τρέμουν τα βουνά, βογγάει, τρέμουν οι κάμποι. -Σαν τι να σ' ηύρε Διγενή, και θέλεις να πεθάνεις; -Φίλοι, καλώς ορίσατε, φίλοι κι' αγαπημένοι, συχάσατε, καθίσατε κι εγώ σας αφηγιέμαι. Της Αραβίνας τα βουνά, της Σύρας τα λαγκάδια, που κει συνδυό δεν περπατούν, συντρείς δεν κουβεντιάζουν, παρά πενήντα κι εκατό, και πάλε φόβον έχουν, κι εγώ μονάχος πέρασα, πεζός κι αρματωμένος, με τετραπίθαμο σπαθί, με τρεις οργιές κοντάρι. Βουνά και κάμπους έδειρα, βουνά και καταράχια, νυχτιές χωρίς αστροφεγγιά, νυχτιές χωρίς φεγγάρι. Και τόσα χρόνια πού 'ζησα δω στον απάνου κόσμο κανένα δε φοβήθηκα από τους αντρειωμένους. Τώρα είδα έναν ξυπόλυτο και λαμπροφορεμένο, πόχει το...
Διαβάστε περισσότερα

Ωδή στα χέρια σου - Pablo Neruda

-
Εικόνα
Η στείρωση των αστέρων Pablo Neruda Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής Τυπωθήτω - Λάλον ύδωρ Όχι μόνο στην αγορά με κόσμο αλλά και σε θάλασσες μέσα χεριών τα δικά σου εγώ θα τα ξεχώριζα αμέσως: δυο άσπρα πουλιά -άλλα πουλιά, αλλιώτικα απ' όλα τ΄άλλα πουλιά - και πετούν ανάμεσα από χέρια αποδημητικά, ταξιδεύουν στον αγέρα, πάνε -διάφανα - πάνε κι έρχονται ξανά κι όλο ξανά στο πλευρό το δικό σου, στο δικό μου πλευρό, μαζεύονται, κοιμούνται στο στήθος μου πάνω. Γυμνά, ολοδιάφανα και περίλεπτα και καταφώτεινα σα βιτρίνα με κρύσταλλα περπατούν, σα βεντάλιες περπατούν ανοιχτές στον αέρα σάμπως φτερά πλατιά στα ουράνια. Μοιάζουν όμως και στο ψωμί, μοιάζουν και στο στάρι, μοιάζουνε στο νερό, στου φεγγαριού μοιάζουν τις χώρες, στου αμύγδαλου τη φάτσα, στο άγριο ψάρι κυρίως μοιάζουνε που ασημένιο σπαράζει στη στενή ατροπό των πηγών. Τα χέρια σου πάνε κι έρχονται στη δουλειά, δουλεύουνε, τρέχουν μακριά, τ' ακούς που τρέχουν, πιάνουν κουταλοπήρ...
Διαβάστε περισσότερα

Χαρταετοί - Κώστας Μόντης

-
Εικόνα
Χαρταετοί Χαρταετοί είμαστε, χαρταετοί πιασμένοι στα ηλεχτρικά σύρματα. Μ' εκείνους τους κομμένους σπάγγους, μ' εκείνα τα ξεσχισμένα χαρτιά, μ' εκείνη την εγκατάλειψη στον ανεμο, μ' εκείνη την εγκατάλειψη στον εμπαιγμό, μ' εκείνη την εγκατάλειψη στο τέλος. Ο Κώστας Μόντης (1914 - 2004) ήταν Κύπριος συγγραφέας. Υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Ελληνοκύπριους ποιητές και συγγραφείς. Painting: Marcel Duchamp,  Nude (Study), Sad Young Man on a Train 
Διαβάστε περισσότερα