Δεδομένα, τέλος!


Δεν θέλει και πολύ να ξεμείνεις από… δεδομένα. Φτάνει να επιλέξεις μια "βόλτα" πιο μακρινή από τα συνηθισμένα ή έναν παράδρομο που δεν οδηγεί απευθείας στον προορισμό των πολλών. Αν θες να πάρεις μια καθαρή ανάσα, μακριά από τον συνωστισμό, τα δεδομένα σου λιγοστεύουν. Πολλές φορές εξαφανίζονται εντελώς. Κι εσύ, σιχτιρίζεις την εταιρία της ζωής γιατί δεν έβαλε κεραίες παντού, γνωρίζοντας- ενδόμυχα βέβαια- πως ό,τι ακτινοβολεί, , φέρει εντός του εκτός από το φως και τη φωτιά.
Επικοινωνείς με χιλιάδες ανθρώπους μέσω της φιλίας, του έρωτα, της ενημέρωσης, της προσδοκώμενης εξ-ημέρωσης -πράγματα που θεωρούνται δεδομένα δηλαδή - μέχρι να βρεθείς στο χωριό της αποσύνδεσης ή στην κωμόπολη των τελειωμένων μεγαμπάϊτ. Και τότε διαπιστώνεις πως είσαι πιο μόνος κι απ' την έρμη την καλαμιά που χάσκει στον κάμπο ολομόναχη απ' την αρχή του χρόνου. Επι-κοινωνία ώρα μηδέν, με λίγα λόγια. Αυτό κι αν είναι δεδομένο!
Στις μέρες μας, μάθαμε να αγοράζουμε τα δεδομένα μας μα δεν μάθαμε να τα συντηρούμε. Τίποτα όμως δεν είναι δεδομένο. Ακόμα και το πιο ακριβοπληρωμένο δεδομένο έχει ημερομηνία λήξης. Γι' αυτό θέλει εγρήγορση, σύνεση και προνοητικότητα κάθε κίνηση που θα ξοδέψει από το κομπόδεμα της στερεής βάσης μας. Η χρεοκοπία τις περισσότερες φορές οδηγεί στην εξαφάνιση. Εμπειρικό δεδομένο και αποδεδειγμένο.
Τα πιο ευαίσθητα δεδομένα είναι τα προσωπικά. Κι η προστασία τους θεωρείται πιο επιβεβλημένη από ποτέ. Κάθε μόριο μας κρύβει ένα από αυτά, τα οποία θα τα 'λεγες και γραμμοκώδικα της ύπαρξης μας. Το δράμα της σύγχρονης εποχής έγκειται στη λυσσαλέα μανία διαφόρων κακόβουλων λογισμικών, που έχουν βαλθεί να κλέψουν την μοναδικότητα μας. Βλέπεις αν τα δεδομένα είναι ίδια για όλους, κανείς δεν θα σηκώσει κεφάλι αναζητώντας το "χαμένο" δεδομένο μιας ευήμερης δεδομένης πραγματικότητας.
Τα δεδομένα μου τελείωσαν. Ώρα να αναβαθμίσω το πρόγραμμα μου, βάζοντας νέα!




Ματίνα Κ. Καρελιώτη
Πρώτη δημοσίευση anapnoes.gr

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ωδή στα χέρια σου - Pablo Neruda

«Χωρίς πάθος, κανένα όνειρο δεν γίνεται πραγματικότητα.»

«Σμύρνη μου» - Σάββας Ακούσογλου