Υπόμνημα Ζωής - Ματίνα Κ. Καρελιώτη
Υπόμνημα Ζωής - Ματίνα Κ. Καρελιώτη -
Συμμετοχή σε συλλογική έκδηλωση στο
Νομισματικό & Επιγραφικό Μουσείο
με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Τρίτης Ηλικίας
Υπόμνημα ζωής
Σπαρακτικά βουβός
Βλέμμα στεγνό
Εσύ
Ο δυνατός
Ο καλός μπαμπάς
Ο οικογενειάρχης
Ζυγιάζεις το βάρος των χρόνων σου
σε μια αφιλόξενη αναπηρική καρέκλα
Κι ειρωνεία πίσω απ' το χαλασμένο ροδάκι της
σου κλείνει με θράσος το μάτι
Αθόρυβα μοναχικός
Στόμα σφραγισμένο
Αγναντεύεις το τίποτα του παρόντος
απ' το θολωμένο φινιστρίνι ενός γηροκομείου
Κι εγώ -που όμοια με τους υπόλοιπους είμαι-
νιώθω ορφανή απ' ανθρωπιά
-Φοβάμαι βλέπεις-
ξεχνώ πώς το γήρας δεν είναι κολλητικό
μα αναπόφευκτο
Πειθήνια άηχος
Χέρι τρεμάμενο
Της ζωής που πέρασε,
εσύ, τι τελικά;
Κάποτε κυρίαρχος, τώρα περιττός;
Κι εγώ δειλή -ένα ανώριμο όλον είμαι
που συγκλονίζομαι απ' τη θέα της φθοράς
και την πραγματικότητα της λήθης-
στον τοίχο της σκέψης σου
πορτραίτο ελπίδας επιθυμώ να κρεμάσω
Μα δεν είμαι θεός
Δεν είμαι καν συγγενής
Συντετριμμένο το μέλλον
σκύβει το κεφάλι ανίκανο
να αποδώσει την αγάπη με την οποία το έφτιαξες
στέλνοντας υπόμνημα ζωής σε όσους θα το κατοικήσουν
Εκφραστικά πετρωμένος
Υπαρξιακά -προς το παρόν - άπατρις
Ματίνα Κ. Καρελιώτη
04 Σεπ' 2017
