Ρίξε ένα ουσιαστικό βλέμμα γύρω σου και πάψε να αδιαφορείς.

Αν θέλαμε να καταδείξουμε την σοβαρότητα του φαινομένου “Αδιαφορία”, που συμβαίνει με σφοδρότητα στις μέρες  μας, θα έφτανε μια μικρή διασκευή στο γνωστό κοινωνικό άσμα της δεκαετίας του ’80, “Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ”.  Με ένα: “Αδιαφορώ κι οπλοφορώ” λοιπόν,  θα φτάναμε ακριβώς στον στόχο, καθώς η  έλλειψη ενδιαφέροντος που εκδηλώνεται με απάθεια και ψυχρότητα απέναντι στα όσα διαδραματίζονται τριγύρω, είναι ένα όπλο στα χέρια μας που ανά πάσα στιγμή μπορεί να εκπυρσοκροτήσει με μοιραία αποτελέσματα.

Η αδιαφορία κινείται σε διάφορους τομείς, όπως η ατομική, οικογενειακή, πολιτική, εθνική και διακρίνεται στο άτομο μέσα από μια μόνιμη αμέλεια πράξης και απουσία δράσης. Η συρρίκνωση της ηθικής και η συναισθηματική στείρωση, είναι στοιχεία που επίσης αποδεικνύουν την ύπαρξη της.

Όσοι από εμάς ανοίγουμε λίγο περισσότερο τα αυτιά και τα μάτια μας στην πολύβουη και δαιδαλώδη καθημερινότητα μας, θέλοντας κυρίως να κατανοήσουμε αυτό που ζούμε, έχουμε ήδη εντοπίσει κάποιες αιτίες  που οδήγησαν στη γενίκευση του φαινομένου. Το “βάρος” της τρομερής εξέλιξης του πολιτισμού κι οι ραγδαίες κοινωνικές μεταβολές σε συνδυασμό με την κρίση αξιών, θεσμών και δομών, λόγω της μεταβατικότητας της εποχής, φαίνεται πώς παραήταν μεγάλο για τους ώμους μας, με συνέπεια τραγικές εσωτερικές συγκρούσεις και αντιφάσεις  που βιώνονται άπ’ όλους μας κάθε δευτερόλεπτο.

Οι επιπτώσεις της αδιαφορίας δεν είναι για να περνούν στα ψιλά γράμματα. Αντίθετα θα πρέπει να αναγνωρίζονται και στη συνέχεια να συντελείται συγκροτημένη προσπάθεια θεραπείας αλλά κυρίως πρόληψης. Στο άτομο, η αδιαφορία οδηγεί στην ψυχική και πνευματική αδυναμία. Το θάρρος εκλείπει και η αποφασιστικότητα εκμηδενίζεται. Στον πυρήνα της κοινωνίας, που είναι η οικογένεια, η αδιαφορία μπορεί να οδηγήσει στην ολέθρια διαφθορά των παιδιών και στην πολιτική, η έλλειψη της συμμετοχής στα κοινά κάλλιστα μπορεί να οδηγήσει σε ανελευθερία.

Αν ρίξουμε ένα ουσιαστικό βλέμμα στους γύρω μας κι ύστερα ένα ειλικρινές μέσα μας, θα διαπιστώσουμε πως ο υπερτροφικός εγωισμός οδηγεί με βεβαιότητα στην κενότητα. Ο μόνος τρόπος για να ματαιώσουμε την αντίστροφη μέτρηση, είναι να χαλιναγωγήσουμε τα όπλα της εξέλιξης, να βγούμε από το καβούκι μας και να ξαναδιαβάσουμε στο λεξικό τον ορισμό της  ταπεινοφροσύνης.
Τότε, ίσως και να υπάρξει κάποια ελπίδα.

Ματίνα Κ. Καρελιώτη

Πρώτη δημοσίευση anapnoes.gr

Net photo