Ο κόσμος υπάρχει, γιατί εσύ κάνεις όνειρα.
Κάνεις όνειρα. Πολλά όνειρα. Για καθετί. Για τον εαυτό σου. Για τα παιδιά. Για το σύνολο. Για το τώρα. Για το αύριο.
Άλλα θα σου βγουν κι άλλα θα σου βγάλουν το λάδι.
Ποιος ο λόγος να εστιάζεις πάντα στα δεύτερα;
Στάσου λίγο και κοίτα αυτή την έρμη την ικανοποίηση που σου προσφέρουν τα πρώτα.
Συνειδητοποίησε ότι αυτά τα όνειρα που υλοποιήθηκαν, είναι παράσημα της ανθρώπινης στολής σου.
Και τα παράσημα σε τιμούν. Και στο τώρα και στο διηνεκές.
Ναι, έτσι είναι. Κάθε νίκη σου αποτελεί ένα παράδειγμα για τους υπόλοιπους.
Μια ώθηση για να συνεχίζεται η προσπάθεια.
Χωρίς αυτά, ο κόσμος θα απογοητεύονταν από την πρώτη στιγμή και θα έπαυε να υπάρχει.
Ναι, μη γελάς.
Ο κόσμος υπάρχει, γιατί εσύ κάνεις όνειρα.
Γιατί παλεύεις να τα πραγματοποιήσεις σε συνθήκες που τις περισσότερες φορές δεν είναι ιδανικές. Δεν είναι καν με το μέρος σου.
Θυμήσου: Στα λιθαράκια που στυλώνουν την όρεξη για ζωή, ανήκουν όλα όσα επιτυγχάνεις, όλα όσα καταφέρνεις να φτάσεις και γιατί όχι να ξεπεράσεις.
Διάλεξε. Είτε θα πας μπροστά είτε θα μείνεις στάσιμος. Διορθωτικά πισωγυρίσματα δεν έχει.
Από τα περασμένα, μόνο μαθήματα παίρνεις. Αν είσαι επιδέξιος. Αλλιώς, ανακυκλώνεις το ίδιο λάθος. Αποτέλεσμα: Σκοτεινοί Χρόνοι, Μεσαίωνας.
Πάλι γελάς.
Σε βλέπω.
Θεωρείς πως υπερβάλω. Πως δεν έχεις καμία σχέση με την κατάρρευση των μεγάλων πολιτισμών. Πως δεν έβαλες το χεράκι σου στη συσκότιση των μεγάλων ιδεών και των υψηλών ιδανικών.
Θα ήταν πολύ βολικό, μα δεν ισχύει. Για ό,τι συμβαίνει και για ό, τι πρόκειται να συμβεί, είσαι ο ένας και μόνος ηθικός αυτουργός.
Κοιτάξου μια στιγμή στον καθρέπτη και θα καταλάβεις. Παρατήρησε πως αλλάζει η μορφή σου στα δισεκατομμύρια των ανθρώπων που πάτησαν σε αυτή τη γη.
Ναι.
Μέσα από εσένα έζησαν και θα ζήσουν όλοι. Μέσα από όλους ζεις και εσύ.
Κατάλαβες τώρα πόσο σημαντικός είσαι για την ίδια τη ζωή;
Ονειρέψου. Πραγματοποίησε.
Κυνήγησε την ευτυχία. Κι όταν την κατακτήσεις, ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΗΝ.
Ματίνα Κ. Καρελιώτη.
