Ένας μικρότερος κόσμος - Νικηφόρος Βρεττάκος




Αναζητώ μιαν ακτή να μπορέσω να φράξω
με δέντρα ή καλάμια ένα μέρος
του ορίζοντα. Συμμαζεύοντας το άπειρο, νάχω
την αίσθηση: ή πως δεν υπάρχουνε μηχανές
ή πως υπάρχουνε πολύ λίγες. ή πως δεν υπάρχουν στρατιώτες
ή πως υπάρχουνε πολύ λίγοι. ή πως δεν υπάρχουνε όπλα
ή πως υπάρχουνε πολύ λίγα, στραμμένα κι αυτά προς την έξοδο
των δασών με τους λύκους ή πως δεν υπάρχουνε έμποροι
ή πως υπάρχουνε πολύ λίγοι σε απόκεντρα
σημεία της γης όπου ακόμη δεν έγιναν άμαξωτοί δρόμοι.
Το ελπίζει ο Θεός
πως τουλάχιστο μές στούς λυγμούς των ποιητών
δεν θα πάψει να υπάρχει ποτές ο παράδεισος.

Νικηφόρος Βρεττάκος

Painting by Rashika Bordoloi

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ωδή στα χέρια σου - Pablo Neruda

«Χωρίς πάθος, κανένα όνειρο δεν γίνεται πραγματικότητα.»

«Το στενό της Διδότου» - Ματίνα Κ. Καρελιώτη